దెయ్యాలపల్లి

                      దెయ్యాలపల్లి' ఇంకో రెండు కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉందనగా, వేగంగా వెళుతున్న ఆ వ్యానులో ని నలుగురికి 'దెయ్యాలపల్లికి స్వాగతం' అనే బోర్డు.. ఇలా కనిపించి, అలా మాయమైపోయింది. 'దగ్గరికి వచ్చింది' అనుకున్నారు. ఆ నలుగురిలో ఒకరు డ్రైవర్ కాదు. డ్రైవర్ ప్లస్ నలుగురు. మొత్తం అయిదుగురు ఉన్నారు వ్యానులో. డ్రైవర్ కు, దెయ్యాల పల్లి కి సంబంధం లేదు. వాళ్ళు రమ్మంటే వచ్చాడు. ఎందుకు, ఏమిటి అని అడగలేదు. డబ్బులు ఇస్తానన్నారు. సరేనని వచ్చేసాడు. పెట్రోల్ వాళ్లే కొట్టించాలి. భోజనం వాళ్ళే పెట్టించాలి. రోజుకు ఎంతని ఇవ్వాలి. అది ఒప్పందం. అప్పుడు కూడా డ్రైవర్ అడగలేదు. ఏమిటి, ఎన్ని రోజులు అని. ఎన్ని రోజులు అయితే మాత్రమే ఏంటి? తన బండి ఖాళీగా ఉండదు. అది అతడి కావాల్సింది. 'దెయ్యాల పల్లికి దీనికి సార్?' అని ఒక్క మాట అడిగి ఉంటే.. డ్రైవర్ మనసు మార్చుకుని ఉండేవాడేమో అనుకోనవసరం లేదు. 

                             అతడికి దెయ్యాలపల్లి అయినా, దేవుళ్లపల్లి అయినా ఒకటే. జీవితం అతడికి రోజు మనుషుల్లోనే ఎక్కడో ఒకచోట దెయ్యాలకు, దేవుళ్లను చూపిస్తూనే ఉంటుంది. అందుకని ఒకవేళ అతనికి దేవుడినో, దెయ్యంన్నో చూడాలని అనిపించినా దెయ్యాలపల్లికో,దేవుళ్లపల్లికో వెళ్లే అవసరం ఉండదు. ఆడు గంటలుగా అతి డ్రైవ్ చేస్తున్నాడు. తన వ్యానులో  కొంతమంది మనుషులు ఉన్నారని, వాళ్ళేదో మాట్లాడుకుంటున్నారని ధ్యాస లేదు అతడికి. అయినా అప్పుడప్పుడు కొన్ని మాటలు అతని చెవిలో పడుతూనే ఉన్నాయి. వాళ్ళ నలుగురు దెయ్యాలపై రీసెర్చ్ చేయడానికి దేవలపల్లి బయలుదేరని మాత్రం అతనికి అర్థమైంది. 'పిచ్చి పని' అనుకున్నాడు. దెయ్యాలు ఉంటే ఉంటాయి? లేకపోతే లేదు. ఉన్నాయని నిర్ధారించుకున్నందువల్ల, లేవని నిరూపించినందువల్ల ఈ దెయ్యాల గొడవ అక్కడితో వదిలి పోయేది కాదు. కొత్తగా మనుషులు పుట్టుకొస్తున్నట్లే.. ఆ కొత్త మనుషులకు దెయ్యాల గురించి ఈ పాత సందేహాలే మళ్లీ పుట్టుకొస్తుంటాయి. " దెయ్యాలు లేకపోతే దెయ్యాల పల్లి అనే పేరు ఎలా వస్తుంది?" అని అంటున్నాడు నలుగురిలో చిన్నవాడైన కుర్రాడు వ్యాను బయలుదేరినప్పటి నుండి. మిగతా ముగ్గురిలో ఇద్దరు అతడికన్నా వయసులో కాస్త పెద్దవాళ్ళు. నాలుగో మనిషి ఆ బృందానికి లీడర్ లో ఉన్నాడు. గడ్డం తెల్లబడింది. జుట్టు నల్లగా ఉంది! 'ఊళ్లు- పేర్లు' అనే అంశంపై అధ్యయనం చేస్తున్నప్పుడు 'దెయ్యాల పల్లి' అనే ఈ ఊరు వారి దృష్టిలో పడింది. ఆ ఊరికి ఆ పేరు ఎలా వచ్చిందో 'తవ్వి చూద్దాం' అని ప్రాజెక్ట్ వర్క్ ప్లాన్ చేసుకుంటున్నారు. " నిధులు,నిక్షేపాల్లా.. దెయ్యాలు భూగర్భంలో ఉండవు.. తవ్వితీయడానికి..' అన్నాడు ఆ తెల్ల గడ్డం మనిషి. మిగతావాళ్లు నవ్వారు. సర్పంచ్ గెస్ట్ హౌస్ దగ్గర వీళ్ళ వ్యాను ఆగింది.' తొందరగా భలే వచ్చేసాం!' అనుకున్నారు 

                           కానీ.. అప్పటికే సూర్యుడు కొండ దిగుతున్నాడు. " లోపల గదులన్నీ మీవే. ఉన్నన్ని రోజులు ఉండొచ్చు. ఊళ్లో తిరిగినన్ని రోజులు తిరగొచ్చు. మీకే వివరం కావాలన్నా ఊళ్ళోవాళ్ళు చెబుతారు. భోజనాలు అవి గెస్ట్ హౌస్ కే వస్తాయి" అని చెప్పాడు సర్పంచ్ పంపిన మనిషి. " ఆ.. మీ డ్రైవర్ కూడా లోపలే ఒక గదిలో ఉండొచ్చు. వ్యానులో పడుకో నవసరం లేదు.".. వెళ్తున్న వాడల్లా మళ్లీ వెనక్కి వచ్చి చెప్పాడు ఆ మనిషి. ఆ మాటను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు డ్రైవర్. స్నానాలు అయ్యాక, ఫ్లాస్కులో సిద్ధంగా ఉన్న కాఫీ తాగుతూ బాల్కనీ లోంచి బయటకు చూస్తూ నిలబడ్డాడు ఆ నలుగురుా. ఊళ్లో ఇంకా పూర్తిగా చీకటి పడలేదు. దగ్గర్లో రామాలయం నుంచి భక్తి పాటలు శ్రావ్యంగా వినిపిస్తున్నాయి. ఆ ఊరి పేరుకు, ఆ ఊరున్న తీరుకుా ఎక్కడా పొంతనలేదు. అసలు ఊళ్లోకి వస్తున్నప్పుడే వాళ్లు గమనించారు.. ఊరంతా పచ్చగా, ప్రశాంతంగా ఉండడం! పొద్దునేప్పుడు పేడ నీళ్లు చల్లి, ముగ్గు వేసిన ముంగిళ్లు సాయంత్రం అవుతున్నా కూడా పొద్దు పొడవడానికి ముందే సిద్ధం అయిపోయినట్లుగా పచ్చి వాసన కొడుతున్నాయి. " నాకైతే ఇక్కడే ఉండిపోవాలనిపిస్తుంది." అన్నాడు కుర్రాడు. " ఏమో.. చెప్పలేం.. ఉండిపోవాల్సి వస్తుందేమో" అన్నాడు ఆ గురువులాంటి ఆయన. మిగతా ఇద్దరు అర్ధంకానట్లు చూసారు. " దెయ్యాల పల్లికి ఆ పేరెలా వచ్చిందో శోధించడానికి వచ్చాం మనం. కానీ అదంతా తేలిగ్గా అనిపించడంలేదు. చూశారుగా.. 

                            

                            ఇది దెయ్యాలపల్లిలా లేదు. దేవుళ్ళపల్లిలా ఉంది. గుడి, చర్చి, మసీద్ ప్రతి ఊళ్ళోనూ ఉండేవే. కానీ ఈ ఊర్లో ప్రతి ఇల్లుా ఓ ప్రార్థనా స్థలంలా ఉంది." అన్నాడు అయన. " దెయ్యాలు ఉంటేనే దేవుళ్ళు అవసరం ఉంటుంది సార్".. అకస్మాత్తుగా వెనుకనుంచి మాట వినిపించింది. చప్పున తలతిప్పి చూసారు అంతా. ఆ మాట అన్నది డ్రైవర్! వాళ్లకు నాలుగడుగుల దూరంలో ఉండే కాఫీ తాగుతున్నాడతను. తెల్లగడ్డం ఆయన పెద్దగా నవ్వాడు. " రీసెర్చ్ అవసరం లేకుండానే ఒక మాటతో తేల్చేసాడు" అన్నాడు. మిగతావాళ్లుా నవ్వారు. తెల్లారే అందరికంటే ముందు డ్రైవర్ లేచాడు. కోనేటిలో స్నానం చేసి వచ్చాడు అతడు. గుడికి కూడా వెళ్ళోచ్చినట్లున్నాడు. నుదుటిపై కుంకుమ బొట్టు వుంది. " అప్పుడే తెరిచారా?" అన్నాడు తెల్ల గడ్డం ఆయన. " ఎప్పుడు ముాయరట." అన్నాడు డ్రైవర్. " అవునా! ఏ గుడి?" అడిగాడాయన. చెప్పాడు డ్రైవర్. తెల్ల గడ్డం ఆయన వింతగా చూశాడు. ఆ మధ్యాహ్నం తనొక్కడే ఊళ్లోకి వెళ్లొచ్చాక తన టీంకి చెప్పాడు. " రీసెర్చ్ అయిపోయింది. వెళ్దాం, సర్దుకోండి". డ్రైవర్ తో పాటు మిగతా ముగ్గురుా ఆశ్చర్యంగా చూశారు. వారం తర్వాత వీళ్ళ ప్రాజెక్టు రిపోర్ట్ సిద్ధమైంది. అందులో తెల్లగడ్డమాయన చేతిరాతతో ముగింపు వాక్యం ఇలా ఉంది. 'దెయ్యాల పల్లిలో ఒక గుడి ఉంది. అది దేవుడికి కట్టినది కాదు. ఊరికి కట్టిన గుడి! దెయ్యాల పల్లికి ఆ పేరు ఎలా వచ్చిందో ఎప్పటికి తెలిసే అవకాశం లేదు. ఎందుకంటే ఊరికన్నా ముందే ఆ గుడి అక్కడ వెలిసింది!