ఉత్తరపు గది

                     నిరుడు వేసవి వెళ్లాక ఆ ఇంట్లోకి వచ్చారు వాళ్ళు. కనుక వేసవిలో ఆ ఇంట్లో ఎలా ఉంటుందో తెలియదు. వేసవి వచ్చింది. కనుక ఇప్పుడు తెలుస్తుంది! అద్దె ఇల్లు అది. భార్య, భర్త, అందరి పిల్లలకు సరిగ్గా సరిపోతుంది. సామాను తక్కువగానే ఉంటే కొంచెం పెద్ద ఇల్లుగా కూడా అనిపిస్తుంది. పదేళ్ళ కూతురు, ఎనిమిదేళ్ల కొడుకు, ఇరవైఏళ్లకే భార్య అయిన అమ్మాయి, పాతికేళ్ల లోపే భర్త అయిన అబ్బాయి.. ఇది ఆ ఇంట్లో ఉన్న కుటుంబం. అతని పేరు అమిత్. మంచి ఉద్యోగం. సమృద్ధిగా జీతం. 'గృహస్తు యవ్వనాన్ని' అతడు చక్కగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు. పిల్లల్ని ఆడిస్తాడు. భార్యని ఆట పట్టిస్తాడు. ఆమె పేరు పున్నమి. యాక్టివ్ గా ఉంటుంది. పిల్లలు, భర్తే ఆమె ఉద్యోగం. వాళ్ల సంతోషమే ఆమె జీతం. వీళ్ళింట్లో.. వీళ్లు కాకుండా ఉత్తరం వైపున ఒక గది ఉంది. ఇంట్లో వీళ్లున్నప్పుడు ఇంట్లో ఉత్తరంగా గాని, దక్షిణంగా గాని, మిగతా రెండువైపులా గాని ఉన్న గది కూడా వీళ్లదే అవ్వాలి కదా! అవ్వాలి కానీ, 'ఆ గదిని ఇవ్వను' అన్నాడు ఇంటి ఓనర్.. వీళ్ళ ఇంట్లో చేరేముందు. " అదేం మీకు అడ్డుకాదు. అదేం మీకు అదనపు కంఫర్ట్ కూడా కాదు. దాన్ని వదిలేసి మిగతా గదులన్నీ వాడుకోండి" అని కూడా అన్నాడు. 

                             ఆ ఉత్తరపు గదికి తాళం వేసి ఉండదు. సన్నటి ఇనుప వైర్ చుట్టి ఉంటుంది. తీస్తే వచ్చేసేలా ఉంటుంది. కానీ వాళ్ళు ఎప్పుడు దానిని తియ్యాలనుకోలేదు. అసలు ఆగేది గురించి గానీ, గదిలోపల ఏముంటుందని కానీ ఆ భార్య భర్తలు ఎప్పుడు మాట్లాడుకోలేదు. క్రితం రోజు రాత్రి కనుక.. వేసవిలో ఆ ఇల్లు ఎలా ఉంటుందో తెలియకపోయుంటే.. అసలు ఎప్పటికీ ఆ ఉత్తరపు గది గురించి మాట్లాడుకునే వారే కాదు! క్రితం రోజు రాత్రి. ఎవరి మంచాలపై వాళ్ళు ఉన్నారు. భార్యభర్తలిద్దరూ ఒక మంచం. పక్కనే కొద్దిదూరంలో పిల్లలిద్దరూ ఒక మంచం. పిల్లలు ఇంకా నిద్రపోలేదు. కనుక అమ్మా నాన్నకు చెరోపక్కా ఉన్నారు. 'టప్' మనీ పెద్దశబ్దంతో భుజం మీద కొట్టుకున్నాడు అమిత్. " ఏమైంది డాడీ?" పకపకా నవ్వి అడిగాడు భవ్య. " దోమ" అన్నాడు అమిత్. " ఇంత చిన్న దోమను పెద్దగా కొట్టాలా డాడీ" అంది. అమిత్ నవ్వాడు. కూతురు నుదిటిపై ముద్దు పెట్టాడు. " దోమ చిన్నదేరా. కుట్టినచోట చురుక్కుమనగానే నాకు తెలియకుండానే పెద్దగా కొట్టేశాను" అన్నాడు. భార్య అతని వైపు చూసింది. " ఇంత ఆవిర్లొస్తుంటే ఇంట్లోకి ఈ దోమలేలా వస్తున్నాయండీ. మనకంటే ఎలాగూ తప్పదు. అద్దె ఇస్తున్నాం" అంది పున్నమి. " సొంత ఇల్లయితే దోమలు ఉంటావా మమ్మీ" అన్నాడు వినోద్. " దోమలకు అన్ని సొంత ఇళ్లేరా" అంది భవ్య. అమిత్ నవ్వాడు. పున్నమి ఎండ గురించి మాటలాడుతుంటే పిల్లలు దోమల టాపిక్ లోకి వెళ్ళిపోయారు. ఎండ తెలిసే వయసా మరి! 'ఎండాకాలం వచ్చేసిందండి' అని ఆ ఉదయమే భర్తతో అంది పున్నమి. 

                       ఆ సాయంత్రం మళ్ళీ.. కిచెన్ నుంచి మెడ కింద తుడుచుకుంటూ హాల్లో కి వచ్చి.. " ఉదయం మార్చి, మధ్యాహ్నం మే, సాయంత్రం ఏప్రిల్" అంది. " నిజమే" అని నవ్వాడు అమిత్. పిల్లలు అమ్మానాన్నలకు అటు ఇటు చేంజ్ అయ్యారు. పైన సీలింగ్ ఫ్యాన్ తిరుగుతుంది. " ఇది ఫ్యాన్ గాలిలా లేదు. ఎండ గాలి లా ఉంది" అన్నాడు అమిత్. పున్నమి మౌనంగా ఉంది. పిల్లలు నిద్ర లోకి జారుకున్నారు. " ఏంటి ఆలోచిస్తున్నావ్?" అన్నాడు. " ఆ ఉత్తరపు గది తలుపు తీస్తే చల్లగాలి వస్తుందేమో" అంది పున్నమి. " నేను అదే అనుకుంటున్నా" అన్నాడు అమిత్. పిల్లలిద్దర్ని నిద్దట్లోనే పక్కనున్న మంచం మీద పడుకోబెట్టాడు. తర్వాత వెళ్లి ఉత్తరపు గది తలుపులకు ఉన్న వైరును తొలగించాడు.! ఆ ఉత్తరపు గదికి ఒక కిటికీ కూడా ఉంది. ఆ కిటికీ విళ్లకు బయట నుంచి కనిపిస్తుంది. ఇప్పుడు గది తలుపులు తీయగానే ఇంట్లోంచి కనిపిస్తుంది. వెళ్లి, ఆ కిటికీ కూడా తెరిచాడు అమిత్. ఒక్కసారిగా చల్లటి గాలి లోపలికి వచ్చింది. అయితే గాలి మాత్రమే రాలేదని ఆ కొద్దిసేపటికే.. మంచం పై పడుకొని ఉన్నప్పుడు అమిత్, పున్నమి ఎవరికి వారే గ్రహించారు. " నీకు అలానే అనిపించిందా?" అన్నాడు అమిత్, " మీకేమైనా అనిపిస్తుందా?" అని పున్నమి అడిగినప్పుడు. ఇద్దరూ అలా పడుకునే, తలతిప్పి ఉత్తరం గదిలోని ఈ కిటికీ గుండా బయటకు చేశారు. కిటికీ అవతల అంతా ఖాళీ స్థలం. 

                             ఒక పెద్ద వేపచెట్టు.. చెట్టులా లేదు. చెట్టు నీడే లేచి కూర్చున్నట్లుగా ఉంది! ఆ ఉదయం పిల్లలు లేచేముందే మళ్లీ ఆ ఉత్తరపు గది తలుపులు మూసి, ఎప్పటిలా వైరు చుట్టేసాడు అమిత్. " అందుకే అన్నాడంటారా.. ఆ ఇంటి ఓనర్.. తరపు గది తలుపులు తీయవద్దని?!" అంది పున్నమి.. ఆ మధ్యాహ్నం అమిత్ భోజనానికి వచ్చినప్పుడు. అతడి ఆఫీస్.. ఇంటికి దగ్గరే. దగ్గరగా ఉంటుందనే ఆ ఇంటిని ఎంపిక చేసుకున్నారు భార్యాభర్తలు. " ఛ..ఛ.. అలాంటిదేమీ ఉండదు. ఏదో బ్రమలాగనిపిస్తుంది." అన్నాడు అమిత్. " ఇద్దరికీ ఒకే బ్రమా?!" అంది పున్నమి. " అయ్యుండొచ్చు. నువ్వుా నేను వేర్వేరు కాదు కదా "... నవ్వుతూ అన్నాడు. పున్నమి నవ్వింది. " పిల్లలతో అనేవు భయపడతారు" అన్నాడు అమిత్.. మళ్లీ ఆఫీసుకు బయలుదేరుతూ.. ఆ రాత్రి పిల్లలిద్దరూ చాలాసేపు నిద్రపోలేదు. అమ్మానాన్న దగ్గరే పడుకుంటానని పట్టుబట్టారు! అమిత్ నిద్రలోకి జారుకుంటుండగా భవ్య అడిగింది.." డాడీ.. రాత్రి నీ పక్కన, మమ్మీ పక్కన పడుకున్న ఆ బాబుా, పాప ఎవరు?" అని!! ఒక్కసారిగా పున్నమి నిద్ర కూడా వదిలిపోయింది. " అవును మమ్మీ.. నేను కూడా చూశాను. మధ్యరాత్రిలో మీ మంచం మీద ఎవరో బాబు, పాప ఉన్నారు" అన్నాడు వినోద్.